Έφτασε «Η Ώρα Της Κρίσης»

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, μας εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι ένας άγγελος που πετάει στο μεσουράνημα έχει «αιώνια καλά νέα να διακηρύξει ως χαρμόσυνες ειδήσεις». Ο άγγελος λέει με δυνατή φωνή: «Φοβηθείτε τον Θεό και ..................

δώστε του δόξα, επειδή έφτασε η ώρα της κρίσης του». (Αποκάλυψη 14:6, 7) Αυτή «η ώρα της κρίσης» περιλαμβάνει και την εξαγγελία και την εκτέλεση της θεϊκής κρίσης. Η «ώρα» είναι σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Η εκτέλεση της κρίσης έρχεται ως αποκορύφωμα “των τελευταίων ημερών”, στις οποίες ζούμε τώρα.—2 Τιμόθεο 3:1.

«Η ώρα της κρίσης» είναι καλά νέα για όσους αγαπούν τη δικαιοσύνη. Είναι ο καιρός κατά τον οποίο ο Θεός θα φέρει ανακούφιση στους υπηρέτες του που έχουν υποφέρει στα χέρια αυτού του βίαιου, άστοργου συστήματος πραγμάτων.

Τώρα, προτού ολοκληρωθεί «η ώρα της κρίσης» με την καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων, λαβαίνουμε την προτροπή: «Φοβηθείτε τον Θεό και δώστε του δόξα». Το κάνετε αυτό εσείς; Περιλαμβάνονται πολύ περισσότερα από το να λέμε: «Πιστεύω στον Θεό». (Ματθαίος 7:21‐23· Ιακώβου 2:19, 20) Ο κατάλληλος φόβος του Θεού πρέπει να μας κάνει να στεκόμαστε με δέος ενώπιόν του. Πρέπει να μας κάνει να απομακρυνόμαστε από την κακία. (Παροιμίες 8:13) Πρέπει να μας βοηθάει νααγαπάμε το καλό και να μισούμε το κακό. (Αμώς 5:14, 15) Αν τιμούμε τον Θεό, θα τον ακούμε με μεγάλο σεβασμό. Δεν θα είμαστε τόσο απασχολημένοι με άλλα πράγματα ώστε να μην προλαβαίνουμε να διαβάζουμε τακτικά το Λόγο του, την Αγία Γραφή. Θα τον εμπιστευόμαστε σε κάθε καιρό και με όλη μας την καρδιά. (Ψαλμός 62:8· Παροιμίες 3:5, 6) Εκείνοι που τον τιμούν αληθινά αναγνωρίζουν ότι, ως ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, και υποκινούμενοι από αγάπη υποτάσσονται σε αυτόν ως τον Κυρίαρχο της ζωής τους. Αν συνειδητοποιούμε ότι χρειάζεται να δώσουμε περισσότερη προσοχή σε αυτά τα ζητήματα, ας ενεργήσουμε χωρίς καθυστέρηση.

Η ώρα της εκτέλεσης κρίσης για την οποία μίλησε ο άγγελος είναι επίσης γνωστή ως «η ημέρα του Ιεχωβά». Μια τέτοια «ημέρα» επήλθε στην αρχαία Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. επειδή οι κάτοικοί της δεν υπάκουσαν στις προειδοποιήσεις που παρείχε ο Ιεχωβά μέσω των προφητών του. Αναβάλλοντας την ημέρα του Ιεχωβά στη διάνοιά τους, έθεσαν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τη ζωή τους. Ο Ιεχωβά τούς είχε προειδοποιήσει: «Πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς». (Σοφονίας 1:14) Μια ακόμη «ημέρα του Ιεχωβά» επήλθε στην αρχαία Βαβυλώνα το 539 Π.Κ.Χ. (Ησαΐας 13:1, 6) Έχοντας πεποίθηση στα οχυρώματα και στους θεούς τους, οι Βαβυλώνιοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις τις οποίες έδωσαν οι προφήτες του Ιεχωβά. Αλλά μέσα σε μια νύχτα η ένδοξη Βαβυλώνα έπεσε στους Μήδους και στους Πέρσες.

Τι θα αντιμετωπίσουμε σήμερα; Άλλη μία «ημέρα του Ιεχωβά», και μάλιστα ευρύτερης κλίμακας. (2 Πέτρου 3:11‐14) Έχει εξαγγελθεί θεϊκή κρίση κατά της “Βαβυλώνας της Μεγάλης”. Σύμφωνα με το εδάφιο Αποκάλυψη 14:8, ένας άγγελος διακηρύττει: «Έπεσε η Βαβυλώνα η Μεγάλη». Το γεγονός αυτό έχει ήδη λάβει χώρα. Αυτή δεν μπορεί πλέον να περιορίζει τους λάτρεις του Ιεχωβά. Η διαφθορά της και η ανάμειξή της στον πόλεμο έχουν αποκαλυφτεί πλήρως. Τώρα επίκειται η τελική καταστροφή της. Γι’ αυτόν το λόγο, η Γραφή παροτρύνει τους ανθρώπους παντού: «Βγείτε από αυτήν [τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη] . . . αν δεν θέλετε να συμμετάσχετε με αυτήν στις αμαρτίες της και αν δεν θέλετε να λάβετε από τις πληγές της. Διότι οι αμαρτίες της συσσωρεύτηκαν μέχρι τον ουρανό, και ο Θεός θυμήθηκε τις άδικες πράξεις της».—Αποκάλυψη 18:4, 5.

Τι είναι η Βαβυλώνα η Μεγάλη; Είναι το παγκόσμιο θρησκευτικό σύστημα που φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αρχαίας Βαβυλώνας. (Αποκάλυψη, κεφάλαια 17 και 18) Εξετάστε μερικές ομοιότητες:

• Οι ιερείς της αρχαίας Βαβυλώνας ήταν βαθιά αναμειγμένοι στις πολιτικές υποθέσεις του έθνους. Το ίδιο αληθεύει για πολλές θρησκείες σήμερα.

• Οι ιερείς της Βαβυλώνας συνήθως προωθούσαν τους πολέμους του έθνους. Οι σύγχρονες θρησκείες βρίσκονται συχνά στην πρώτη γραμμή, ευλογώντας τους στρατιώτες όταν τα έθνη πολεμούν.

• Οι διδασκαλίες και οι συνήθειες της αρχαίας Βαβυλώνας οδήγησαν εκείνο το έθνος σε χονδροειδή ανηθικότητα. Όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες σήμερα παραμερίζουν τους ηθικούς κανόνες της Αγίας Γραφής, η ανηθικότητα βρίθει μεταξύ κληρικών αλλά και λαϊκών. Επίσης αξιοσημείωτο είναι το ότι, επειδή η Βαβυλώνα η Μεγάλη εκπορνεύεται με τον κόσμο και τα πολιτικά του συστήματα, η Αποκάλυψη την παρουσιάζει ως πόρνη.

• Η Αγία Γραφή λέει επίσης ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη ζει «σε ξεδιάντροπη χλιδή». Στην αρχαία Βαβυλώνα, το κατεστημένο των ναών κατείχε τεράστιες εκτάσεις γης, και οι ιερείς διακρίνονταν στις εμπορικές δραστηριότητες. Σήμερα, εκτός από τους τόπους λατρείας, η Βαβυλώνα η Μεγάλη κατέχει τεράστια περιουσία. Οι διδασκαλίες και οι γιορτές της αποφέρουν μεγάλα πλούτη τόσο σε αυτήν όσο και σε άλλους στον επιχειρηματικό κόσμο.

• Η χρήση εικόνων, μαγείας και μαγγανείας ήταν κοινή στην αρχαία Βαβυλώνα, όπως είναι και σε πολλά μέρη σήμερα. Ο θάνατος θεωρούνταν πέρασμα σε κάποια άλλη ζωή. Η Βαβυλώνα ήταν γεμάτη ναούς και ναΐσκους προς τιμήν των θεών της, αλλά οι Βαβυλώνιοι κατέτρεχαν τους λάτρεις του Ιεχωβά. Οι ίδιες πεποιθήσεις και συνήθειες προσδιορίζουν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.

Στην αρχαιότητα, ο Ιεχωβά κατηύθυνε ισχυρά πολιτικά και στρατιωτικά έθνη ώστε να τιμωρήσει όσους έδειχναν επίμονη περιφρόνηση για αυτόν και για το θέλημά του. Έτσι λοιπόν, η Σαμάρεια καταστράφηκε από τους Ασσυρίους το 740 Π.Κ.Χ. Η Ιερουσαλήμ ερημώθηκε από τους Βαβυλωνίους το 607 Π.Κ.Χ. και από τους Ρωμαίους το 70 Κ.Χ. Η Βαβυλώνα, με τη σειρά της, καταλήφθηκε από τους Μήδους και τους Πέρσες το 539 Π.Κ.Χ. Για τις ημέρες μας, η Γραφή προλέγει ότι οι πολιτικές κυβερνήσεις, σαν θηρίο, θα στραφούν εναντίον της “πόρνης” και θα την ξεγυμνώσουν, εκθέτοντας τον πραγματικό της χαρακτήρα. Θα την καταστρέψουν ολοκληρωτικά.—Αποκάλυψη 17:16.

Θα κάνουν όντως οι κυβερνήσεις του κόσμου κάτι τέτοιο; Η Αγία Γραφή δηλώνει ότι “ο Θεός θα το βάλει στις καρδιές τους”. (Αποκάλυψη 17:17) Θα είναι κάτι απότομο, ξαφνικό, συγκλονιστικό, όχι κάτι προβλέψιμο ή σταδιακό.

Τι ενέργειες χρειάζεται να κάνετε εσείς; Αναρωτηθείτε: “Μήπως εξακολουθώ να ανήκω σε κάποια θρησκευτική οργάνωση μολυσμένη από διδασκαλίες και συνήθειες οι οποίες την προσδιορίζουν ως μέρος της Βαβυλώνας της Μεγάλης;” Ακόμη και αν δεν είστε μέλος της, μπορείτε να αναρωτηθείτε: “Μήπως έχω επιτρέψει στο πνεύμα της να με επηρεάσει;” Ποιο πνεύμα; Το πνεύμα που χαρακτηρίζεται από την ανοχή προς τα χαλαρά ήθη, την αγάπη για τα υλικά αποκτήματα και τις απολαύσεις παρά την αγάπη για τον Θεό ή την εσκεμμένη περιφρόνηση (ακόμη και σε φαινομενικά μικρά πράγματα) για το Λόγο του Ιεχωβά. Σκεφτείτε την απάντησή σας προσεκτικά.

Προκειμένου να έχουμε την εύνοια του Ιεχωβά, είναι ζωτικό να αποδεικνύουμε, τόσο με τις πράξεις μας όσο και με τις επιθυμίες της καρδιάς μας, ότι στ’ αλήθεια δεν είμαστε μέρος της Βαβυλώνας της Μεγάλης. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Προειδοποιώντας μας ότι το τέλος θα έρθει ξαφνικά, η Αγία Γραφή λέει: «Με ορμή θα ριχτεί η Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη, και δεν θα ξαναβρεθεί ποτέ».—Αποκάλυψη 18:21.

Αλλά έπεται συνέχεια. Σε μια άλλη πτυχή αυτής “της ώρας της κρίσης”, ο Ιεχωβά Θεός θα ζητήσει λογαριασμό από το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, τους άρχοντές του και όλους όσους αγνοούν τη δικαιωματική του διακυβέρνηση μέσω της ουράνιας Βασιλείας του στα χέρια του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψη 13:1, 2· 19:19‐21) Το προφητικό όραμα που είναι καταγραμμένο στα εδάφια Δανιήλ 2:20‐45 απεικονίζει την πολιτική διακυβέρνηση από τον καιρό της αρχαίας Βαβυλώνας ως σήμερα σαν μια γιγάντια εικόνα από χρυσάφι, ασήμι, χαλκό, σίδερο και πηλό. Η προφητεία προείπε για τις ημέρες μας: «Ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία η οποία ποτέ δεν θα καταστραφεί». Και σχετικά με το τι θα κάνει ακόμη αυτή η Βασιλεία στη διάρκεια “της ώρας της κρίσης” του Ιεχωβά, η Γραφή διακηρύττει: «Θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες αυτές τις [ανθρωποποίητες] βασιλείες και η ίδια θα παραμένει στους αιώνες».—Δανιήλ 2:44.

Η Αγία Γραφή προειδοποιεί τους αληθινούς λάτρεις να μην αγαπούν «τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο»—τον τρόπο ζωής που προωθεί αυτός ο κόσμος ο οποίος είναι αποξενωμένος από τον αληθινό Θεό. (1 Ιωάννη 2:15‐17) Δείχνουν οι δικές σας αποφάσεις και ενέργειες ότι τάσσεστε ασυμβίβαστα υπέρ της Βασιλείας του Θεού; Τη βάζετε πραγματικά στην πρώτη θέση στη ζωή σας;—Ματθαίος 6:33· Ιωάννης 17:16, 17.

[Πλαίσιο στη σελίδα 14]

Πότε θα Έρθει το Τέλος;

«Κάποια ώρα που δεν τη θεωρείτε πιθανή έρχεται ο Γιος του ανθρώπου».—Ματθαίος 24:44.

«Να είστε σε εγρήγορση, επειδή δεν γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα».—Ματθαίος 25:13.

«Δεν θα αργήσει».—Αββακούμ 2:3.

[Πλαίσιο στη σελίδα 14]

Θα Άλλαζε Κάτι αν Γνωρίζατε;

  Αν γνωρίζατε με βεβαιότητα ότι η επικείμενη εκτέλεση της θεϊκής κρίσης δεν επρόκειτο να έρθει προτού περάσουν λίγα ακόμη χρόνια, μήπως αυτό θα άλλαζε το πώς χρησιμοποιείτε τη ζωή σας; Αν το τέλος αυτού του παλιού συστήματος έχει ήδη αργήσει περισσότερο από όσο περιμένατε, μήπως έχετε επιτρέψει σε αυτό το γεγονός να σας κάνει να επιβραδύνετε στην υπηρεσία του Ιεχωβά;—Εβραίους 10:36‐38.

  Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο μάς δίνει την ευκαιρία να δείξουμε ότι υπηρετούμε τον Θεό με αγνά κίνητρα. Όσοι γνωρίζουν τον Ιεχωβά αντιλαμβάνονται ότι η επίδειξη ζήλου την τελευταία στιγμή δεν θα εντυπωσιάσει τον Θεό, ο οποίος βλέπει την καρδιά.—Ιερεμίας 17:10· Εβραίους 4:13.

  Για εκείνους που αγαπούν αληθινά τον Ιεχωβά, αυτός έρχεται πάντα πρώτος. Όπως και οι άλλοι άνθρωποι, έτσι και οι Χριστιανοί μπορεί να έχουν κάποια εργασία. Ωστόσο, στόχος τους δεν είναι να πλουτίσουν αλλά να έχουν επαρκή υλικά αγαθά και κάποια πράγματα για να μοιράζονται με άλλους. (Εφεσίους 4:28· 1 Τιμόθεο 6:7‐12) Επίσης απολαμβάνουν την ωφέλιμη αναψυχή και κάποια αλλαγή από τα συνηθισμένα, αλλά η επιθυμία τους είναι να αναζωογονούνται, όχι να κάνουν απλώς ό,τι κάνουν και όλοι οι άλλοι. (Μάρκος 6:31· Ρωμαίους 12:2) Αυτό που τους φέρνει ευχαρίστηση, όπως και στον Ιησού Χριστό, είναι το να κάνουν το θέλημα του Θεού.—Ψαλμός 37:4· 40:8.

  Οι αληθινοί Χριστιανοί θέλουν να ζουν και να υπηρετούν τον Ιεχωβά για πάντα. Αυτή η προοπτική δεν γίνεται λιγότερο πολύτιμη επειδή πρέπει να περιμένουν λίγο περισσότερο από όσο ίσως ανέμεναν μερικοί μέχρι να λάβουν κάποιες ευλογίες.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 15]

Το Ζήτημα της Κυριαρχίας

  Για να κατανοήσουμε γιατί επιτρέπει ο Θεός τόσο πολλά παθήματα, χρειάζεται να κατανοήσουμε το ζήτημα της κυριαρχίας.

  Επειδή ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός, έχει το δικαίωμα να κυβερνάει τη γη και όλους τους κατοίκους της. Ωστόσο, η Γραφή εξηγεί ότι από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας αμφισβητήθηκε η κυριαρχία του Ιεχωβά. Ο Σατανάς ο Διάβολος ισχυρίστηκε ότι ο Ιεχωβά ήταν υπέρμετρα περιοριστικός, ότι είχε πει ψέματα στους πρώτους μας γονείς για το τι θα συνέβαινε αν αγνοούσαν το θεϊκό νόμο και έκαναν ό,τι ήθελαν, καθώς και ότι θα ήταν πολύ καλύτερα να αυτοκυβερνιούνται ανεξάρτητα από τον Θεό.—Γένεση, κεφάλαια 2 και 3.

  Αν ο Θεός είχε καταστρέψει αμέσως τους στασιαστές, αυτό θα είχε καταδείξει τη δύναμή του, αλλά δεν θα είχε τακτοποιήσει τα ζητήματα που εγέρθηκαν. Αντί να καταστρέψει τους στασιαστές επί τόπου, ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει σε όλα τα νοήμονα πλάσματα να δουν τα αποτελέσματα του στασιασμού. Μολονότι αυτό περιλαμβάνει παθήματα, ταυτόχρονα έδωσε την ευκαιρία να γεννηθούμε και εμείς.

  Επιπλέον, με μεγάλο προσωπικό κόστος, ο Ιεχωβά έκανε στοργικά τις απαραίτητες διευθετήσεις ώστε οι άνθρωποι που θα τον υπάκουαν και θα ασκούσαν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Γιου του να μπορέσουν να ελευθερωθούν από την αμαρτία και τις συνέπειές της και να ζήσουν στον Παράδεισο. Αν χρειαζόταν, αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέσω ανάστασης από τους νεκρούς.

  Το γεγονός ότι δόθηκε χρόνος για να τακτοποιηθεί το ζήτημα έδωσε επίσης στους υπηρέτες του Θεού την ευκαιρία να δείξουν πως είναι ικανοί να ανταποκρίνονται στην αγάπη του Θεού και να αποδεικνύουν την ακεραιότητά τους στον Ιεχωβά κάτω από όλες τις περιστάσεις. Η τακτοποίηση του ζητήματος της θεϊκής κυριαρχίας, καθώς και του σχετικού ζητήματος της ακεραιότητας των ανθρώπων, είναι ζωτική προκειμένου να υπάρχει κατάλληλος σεβασμός για τους νόμους στο σύμπαν. Χωρίς αυτόν, η πραγματική ειρήνη δεν θα ήταν ποτέ εφικτή.*