Ο Πατέρας μου εργαζόταν πολύ κοντά στο Πολυτεχνείο. Τότε ήμουν μικρός αλλά θυμάσαι κάποια πράγμα και τα μοιράζομαι μαζί σας.
- Θυμάμαι τον ......
κόσμο που εφοδίαζε με τρόφιμα τους φοιτητές από ένα
παράθυρο που υπήρχε στην οδό Πατησίων κοντά στη συμβολή με την οδό Στουρνάρη (Φώτο).
- Θυμάμαι τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη από τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου
- Θυμάμαι τον σταθμό του Πολυτεχνείου
και την Ντοιτσε Βελε που προσπαθούσε να πιάσει ο πατέρας μου για να μάθουμε τα
γεγονότα.
- Θυμάμαι τα μεγάφωνα που καλούσαν τον κόσμο σε συγκέντρωση, πρέπει να
ήταν Παρασκευή, μετά τη συγκέντρωση και αργά το βράδυ έγινε η επέμβαση και τα
όσα ακολούθησαν.
- Θυμάμαι τα πολυβόλα της χούντας, που ήταν στημένα στα παράθυρα του
Εργατικού Κέντρου Αθήνας στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου και στο Υπουργείο Υγείας
στην οδό Αριστοτέλους.
Δεν ξεχνώ και συμμετέχω μαζικά στη πορεία , γιατί η Ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου