Ο Παναγιώτης Νίκας Δεν Είχε Κανένα Όραμα Για Την Πόλη

Πηγή http://www.eleftheriaonline.gr/

Από τη μέρα που ο δρόμος Καλαμάτα - Τρίπολη έφτασε μέχρι τη Θουρία, η πολιτική ηγεσία και οι τοπικοί άρχοντες του νομού αναζητούν έναν νέο στόχο για να ...................

πουλήσουν στο εκλογικό σώμα. Ο δρόμος ήταν ο μεγάλος στόχος του 20ού αιώνα (κι ας μην έχει φτάσει ως την Καλαμάτα ακόμα και σήμερα, στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα). 

Τότε, στο δεύτερο μισό του 20ού αι., οι περισσότεροι Μεσσήνιοι πίστευαν ότι αρκεί ένας γρήγορος δρόμος για την Αθήνα προκειμένου να αναπτυχθεί οικονομικά ο νομός. Πίσω από αυτή την προσδοκία ήταν καλά κρυμμένες οι επιθυμίες των Μεσσήνιων γονιών που είχαν παιδιά στην Αθήνα και νόμιζαν ότι με έναν γρήγορο αυτοκινητόδρομο θα τα βλέπουν περισσότερες φορές το χρόνο. Από την άλλη πλευρά οι Μεσσήνιοι των Αθηνών ονειρεύονταν έναν ταχύ και ασφαλή αυτοκινητόδρομο για να έρχονται συχνότερα στον τόπο τους. Κανένας όμως δεν έβλεπε πιο μακριά στο μέλλον, ώστε να διακρίνει τους ανταγωνιστές που παραμόνευαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Έτσι, δεν είδαν κανέναν από τους προορισμούς που ανταγωνίζονται σήμερα τη Μεσσηνία προσελκύοντας επισκέπτες από την Αττική. Ελάχιστοι άλλωστε θα μπορούσαν κάποτε να φανταστούν ότι ο ορεινός προορισμός της Αράχοβας θα αναδεικνυόταν σε βουνίσια Μύκονο. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, κανένας δεν μπορούσε επίσης να φανταστεί ότι η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου θα καθυστερούσε τόσο πολύ, ώστε στο μεσοδιάστημα να έχει προλάβει η Καλαμάτα να μετατραπεί από... πολύτροπος πόλη σ' ένα άχρωμο και άοσμο αστικό κέντρο. Για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε στην μετά Μπένο εποχή να διοικήσουν την πόλη κάμποσοι μέτριοι δήμαρχοι και ο άρχοντας της στασιμότητας Παναγιώτης Νίκας.

Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι ο σημερινός δήμαρχος Καλαμάτας δεν ευθύνεται για τη στασιμότητα που κυριαρχεί στο νομό. Άλλοι πάλι θα υποστηρίξουν ότι ο Π. Νίκας είναι καλύτερος δήμαρχος από τους υπόλοιπους γιατί τουλάχιστον έχει συμμαζέψει δυο-τρεις δρόμους στο κέντρο της πόλης και στην παραλιακή ζώνη. Θα συμφωνήσω μαζί τους πως ο τωρινός δεν είναι ο χειρότερος δήμαρχος, καθώς οι περισσότεροι με τους οποίους συγκρίνεται κινούνται μεταξύ του αόρατου και του ανύπαρκτου. Θα συμφωνήσω επίσης με όσους υποστηρίζουν ότι συμμάζεψε, μέχρι ενός σημείου, την ατμομηχανή του νομού. Όμως σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να την κινήσει - και μάλιστα με την ταχύτητα που απαιτείται ώστε να μπει ο νομός σε τροχιά ανάπτυξης. 

Ο Παναγιώτης Νίκας δεν είχε κανένα όραμα για την πόλη κι έτσι δεν έβαλε κανένα στόχο.  Έφτιαξε λοιπόν έναν κουτσό πεζόδρομο, ενώ στα Ιστορικά Κέντρα των περισσότερων πόλεων και της Ελλάδας πλέον, υπάρχουν πολλά χιλιόμετρα πεζόδρομων. Φύτεψε επίσης λίγα δέντρα, ώστε η εύφορη Καλαμάτα να φαντάζει απλώς ως... φτωχός συγγενής των πράσινων ευρωπαϊκών πόλεων. Το χειρότερο όμως που έκανε ήταν ότι επέτρεψε να γεμίσει η παραλία της Καλαμάτας με πυκνά ομπρελοδάση και τραπεζοκαθίσματα, που σίγουρα δεν απευθύνονται στην αφρόκρεμα των επισκεπτών - από κάθε άποψη. Αυτό έχει ως συνέπεια να χάσει η πόλη και ο νομός το μεγαλύτερο συγκριτικό τους πλεονέκτημα. Γιατί κανένας άλλος αστικός προορισμός δεν διαθέτει τόσα χιλιόμετρα ωραίας παραλίας. 

Για παράδειγμα το Ναύπλιο διαθέτει ένα υπέροχο ιστορικό κέντρο και λιμάνι, αλλά η παραλία της Καραθώνας είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά. Η Χαλκίδα επίσης έχει πολύ ωραία ουζερί και καφετέριες, αλλά το θαλάσσιο μέτωπό της δεν μπορεί να συγκριθεί με την παραλία της Καλαμάτας. Ακόμα και η μεγαλύτερη πόλη της Πάτρας, που είναι ιδανικός προορισμός για city brake και σύντομα θα συνδεθεί με την Αθήνα με σύγχρονο σιδηρόδρομο, δεν μπορεί να συναγωνιστεί την Καλαμάτα σε επίπεδο ακτών.

Τι έκανε ο κ. Νίκας στο θαλάσσιο μέτωπο; Τίποτα περισσότερο απ' το να κρύψει με ομπρέλες και στέγαστρα τη μοναδική παραλία της Καλαμάτας που εκτείνεται από το λιμάνι ως το “Filoxenia”. Τίποτα περισσότερο απ' το να κρύψει πίσω από δεκάδες παρκαρισμένα αυτοκίνητα τις υπέροχες παραλίες που εκτείνονται από το Αλμυρό ως τη Μεγάλη Μαντίνεια. Πρόκειται πραγματικά για ανεπανάληπτο κατόρθωμα. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να εξαφανίσεις τόσα χιλιόμετρα ακτής.

Ένας φωτισμένος δήμαρχος θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αναδείξει το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα της πόλης και του νομού. Για να πετύχει φυσικά το στόχο του, δεν θα δίσταζε να συγκρουστεί με τα κοντόφθαλμα μικροσυμφέροντα της αρπαχτής. 

Εδώ όμως ακόμα και οι επισκέπτες που έρχονται με κρουαζιερόπλοιο, αντί να κάνουν βόλτα στη θάλασσα, τραβούν στα ορεινά. Για να τους “διώξει” μάλιστα ανετότερα από την παραλία, ο δήμαρχος ανάπλασε το δυτικό πεζοδρόμιο της Φαρών. 

Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για μοναδικό κι ανεπανάληπτο κατόρθωμα. Οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο, αν διέθετε αυτό το παράλιο μέτωπο, θα έκανε τα πάντα για να το προβάλει και να το αξιοποιήσει. Στην Καλαμάτα όμως η δημοτική αρχή το χαντακώνει, το κρύβει, και περιμένει να αναπτυχθεί ο νομός με επισκέπτες που κάνουν σλάλομ στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, ανάμεσα σε σταθμευμένα και κινούμενα αυτοκίνητα. 

Αν αυτό το χάος λέγεται ανάπτυξη, τότε πράγματι ο Π. Νίκας είναι ένας πετυχημένος δήμαρχος - και τα πανηγύρια των υπόλοιπων τοπικών αρχόντων... πολιτιστικές εκδηλώσεις διεθνούς βεληνεκούς.