Προσωπικές Αλησμόνητες Στιγμές Από Τις Ημέρες Του Πολυτεχνείου !

Σήμερα ανακατεύοντας τα χαρτιά μου, ψάχνοντας να βρω κάποια έγγραφα, ανακάλυψα κάποιους στοίχους Στοίχοι που είχα γράψει για την επέτειο του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1976, για αυτούς που έχασαν την ζωή τους για Δημοκρατία, Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία. Θα τους βρείτε ............
στην επόμενη ανάρτηση αφού σας διηγηθώ κάποιες αλησμόνητες στιγμές της εποχής εκείνης που έρχονται στην μνήμη μου, για να μπουν και οι νεότεροι στο κλίμα της εποχής εκείνης.

Αν θυμάμαι καλά 16 Νοεμβρίου ήταν ημέρα Παρασκευή, η κατάληψη του Πολυτεχνείου είχε ξεκινήσει αρκετές μέρες πριν και τα μεγάφωνα καλούσαν τον κόσμο σε συγκέντρωση έξω από το Πολυτεχνείο το απόγευμα της Παρασκευής 16 Νοέμβρη.

Ο Πατέρας μου διατηρούσε στην οδό Στουρνάρη μικρή επιχείρηση, εγώ τότε μαθητής της δευτέρας Γυμνασίου του Β΄Αρρένων Αθηνών στην οδό Χέυδεν Πλατεία Βικτορίας, παρακινούμενος από  μεγαλύτερους ήθελα να πάω στην Συγκέντρωση  αλλά δυστυχώς ο πατέρας μου από φόβο  με κλείδωσε μέσα στο σπίτι  γιατί σαν αντιστασιακός με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, διαισθανόταν την εξέλιξη των πραγμάτων  Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των φοιτητών και από ότι έμαθα από άτομα που είχαν πάει  η οδός Πατησίων από το Πεδίο Του 'Αρεως μέχρι και την Ομόνοια είχε γεμίσει από κόσμο. Εκεί κάποια στιγμή  το βράδυ επενέβει ο Στρατός  η συγκέντρωση διαλύθηκε και ακολούθησαν το γνωστά γεγονότα με την είσοδο του Τανκς στη πύλη του Πολυτεχνείου. Εκείνο που θυμάμαι ήταν που προσπαθούσαμε να μάθουμε κάποια νέα από την Ντοιτσε Βελε, γιατί κάποια στιγμή ο σταθμός του Πολυτεχνείου σταμάτησε να εκπέμπει. 
Γ.Κ