Ύστερα από πέντε χρόνια έρευνας ολοκληρώθηκε και δημοσιοποιήθηκε σε έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό η πρώτη χαρτογράφηση του ελληνικού ελαιολάδου, όσον αφορά στην περιεκτικότητά του στις υγειοπροστατευτικές πολυφαινολικές ουσίες του Κανονισμού 432/2012 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό αυτό, ένα λάδι μπορεί να .......................
επικαλεστεί ισχυρισμό υγείας (health claim) σχετικό με την προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος, αν περιέχει περισσότερα από 5 mg υδροξυτυροσόλης, τυροσόλης ή παραγώγων τους, στη συνήθη ημερήσια δόση των 20 γραμμαρίων (ή αλλιώς πάνω από 250 mg/Kg).
Το ερώτημα που σίγουρα γεννιέται στο μυαλό όλων των καταναλωτών είναι αν το λάδι που βάζουν στο τραπέζι τους ανήκει σε μια τέτοια κατηγορία ή όχι. Την απάντηση δίνει η μελέτη που μόλις δημοσιεύθηκε από την ερευνητική ομάδα του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Προκόπη Μαγιάτη.
Σύμφωνα με τον κ. Μαγιάτη, άνω του 50% των λαδιών που συμμετείχαν στην έρευνα (περισσότερα από 500 δείγματα με διάστημα παρακολούθησης 3 χρόνια) ξεπερνούν το όριο του Κανονισμού και θα μπορούσαν να κυκλοφορούν με ισχυρισμό υγείας, αναγραφόμενο στην ετικέτα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρόμοια μελέτη δεν έχει γίνει σε καμία άλλη χώρα κι αυτό αποτελεί μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα.
Αποτελέσματα
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της χαρτογράφησης, ένα εντυπωσιακό εύρημα είναι η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα ελαιόλαδα από διάφορες ποικιλίες ελιάς και διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Όπως φαίνεται και στο χάρτη, η Μεσσηνία έδειξε την υψηλότερη μέση συγκέντρωση των συγκεκριμένων πολυφαινολών (δείκτης D3), επιβεβαιώνοντας τη φήμη του μεσσηνιακού ελαιολάδου.
Ενδεικτικά, η μέση τιμή που μετρήθηκε (446 mg/Kg) ήταν σχεδόν διπλάσια από το όριο του Κανονισμού, ενώ βρέθηκαν και δείγματα με έως και έξι φορές υψηλότερη τιμή.
Πολύ ψηλές τιμές καταγράφηκαν σε δείγματα από περιοχές όπως η Αντίπαρος, η Θάσος, η Ζάκυνθος, η Λακωνία και η Κρήτη, ενώ μεγάλη θετική έκπληξη προκάλεσε το λάδι από αγριελιές από διάφορες περιοχές της χώρας.
Τα ευρήματα
Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν η αιχμή του δόρατος για την παγκόσμια προώθηση του ελληνικού ελαιολάδου. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο εύκολα όπως φαίνονται. Αυτήν τη στιγμή, χάρη στην οικονομική στήριξη της εταιρείας ΓΑΙΑ, το Πανεπιστήμιο προχωρά στην έρευνα του ελαιολάδου και επιπλέον μπορεί με μικρό κόστος να παρέχει την ειδική αυτή ανάλυση σε δεκάδες μικροπαραγωγούς και πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς.
Ένα άτυπο κυνήγι θησαυρού για την εύρεση του πλουσιότερου λαδιού έχει ήδη ξεκινήσει. Η αναγέννηση της επιχειρηματικότητας των Ελλήνων έχει αρχίσει μέσα από το ελαιόλαδο.
Το ελαιόλαδο είναι το σημαντικότερο εθνικό αγροτικό προϊόν και η έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών δίνει μια τεράστια ελπίδα στους ανθρώπους του ελαιολάδου, σε μια εποχή που η πτώση της παραγωγής δημιουργεί μεγάλα προβλήματα.
Πολύ πρόσφατα ο κ. Μαγιάτης με τη συνεργάτιδά του, Ελένη Μέλλιου, προσκλήθηκαν από το Κέντρο Ελαιολάδου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια για να μελετήσουν με τη μέθοδο που έχουν αναπτύξει τα λάδια που κυκλοφορούν στην αμερικανική αγορά.
Όπως αναφέρουν οι δύο ερευνητές, αφού ανέλυσαν εκατοντάδες λάδια από όλες τις χώρες, δε βρήκαν κανένα που να είναι καλύτερο από τα καλύτερα ελληνικά λάδια και, άρα, δικαίως το γνήσιο ελληνικό λάδι μπορεί να τοποθετηθεί στην κορυφή της ποιότητας παγκοσμίως.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ: Π. ΜΑΓΙΑΤΗΣ
Μετ' εμποδίων η έρευνα
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Π. Μαγιάτης, υπογραμμίζει:
«Η έρευνα αυτή πέρασε από πολύ δύσκολα βήματα. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι το ελληνικό κράτος πριν από 8 χρόνια (προ κρίσης) αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει αυτή την έρευνα με κριτήριο ότι δεν ανήκει σε τομείς προτεραιότητας για την ελληνική οικονομία! Παρ’ όλα αυτά, η έρευνα έγινε χωρίς καμία δημόσια χρηματοδότηση, χάρη στην επιμονή και τη “φιλοπατρία” των ερευνητών που συμμετείχαν.
Όταν, όμως, βγήκαν τα πρώτα εντυπωσιακά ευρήματα, μέλη του πανεπιστημιακού κατεστημένου προσπάθησαν με κάθε τρόπο να την παρεμποδίσουν. Ακόμα, όμως, και όταν τα πρώτα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν και το θέμα έφτασε στη Βουλή τον περασμένο Ιούνιο (2013), ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης απάντησε σε ερώτηση βουλευτών ότι οι κυριότερες πολυφαινολικές ουσίες του ελληνικού ελαιολάδου (δηλαδή, οι ουσίες ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη, που είναι παράγωγα τυροσόλης και υδροξυτυροσόλης) δεν περιλαμβάνονται στον ευρωπαϊκό Κανονισμό και έτσι η όλη έρευνα ουσιαστικά αχρηστευόταν. Χρειάστηκαν επίμονες ερωτήσεις τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στον ΕΦΕΤ για να επιβεβαιωθεί επίσημα η θέση ότι οι κυριότερες πολυφαινόλες του ελληνικού ελαιολάδου σαφέστατα εμπίπτουν στον Κανονισμό και, άρα, προσδίδουν τεράστιο πλεονέκτημα στα ελληνικά λάδια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου