Η Δικαιοσύνη στέλνει στο εδώλιο ολόκληρη τη Χρυσή Αυγή. Μ' ένα υλικό ογκώδες, οι δύο εφέτες-ανακρίτριες που χειρίζονται την υπόθεση ζητούν ουσιαστικά να θέσουν εκτός νόμου, ως εγκληματική οργάνωση, ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Και το κάνουν αυτό με το ........................αίτημα τους για άρση της ασυλίας όλων των βουλευτών της, κατηγορώντας τους για ένταξη και συμμετοχή στη δράση της εγκληματικής δράσης του νεοναζιστικού μορφώματος, όπως αυτή έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια.
Οι ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα και Μαρία Δημητροπούλου-Ανδρεάδου «δένουν» τις κατηγορίες εναντίον των βουλευτών της Χρυσής Αυγής με 115 καταθέσεις μαρτύρων, έγγραφα της οργάνωσης, συνομιλίες μέσω κινητών τηλεφώνων, στοιχεία από ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αυτό που επισημαίνεται είναι η αίσθηση του μίσους κατά της Δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών, το οποίο διαπερνά όλα τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, από τον αρχηγό τους Ν. Μιχαλολιάκο έως τα κατώτερα. Μίσος που αποτυπώνεται στους πύρινους λόγους κατά των εχθρών της φυλής, των Εβραίων, αλλά και κατά της Βουλής.
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα εκείνο των συνομιλιών δύο στελεχών τα οποία αποδέχονται ότι είναι ναζιστές. Ομολογούν ότι εκμεταλλεύονται τη νομιμότητα που τους παρέχει η κοινοβουλευτική ασυλία και απεργάζονται σχέδια ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις ότι σκοπός τους είναι να γκρεμίσουν εκ βάθρων το κτήριο της Βουλής!
Στις αποκαλυπτικές συνομιλίες αποτυπώνεται ο τρόπος δράσης των ταγμάτων εφόδου της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης και κυρίως οι επιθέσεις τους σε ανυποψίαστους μετανάστες, τους οποίους και ξυλοκοπούσαν, έτσι για να διασκεδάσουν και εκτονωθούν.
Αλλά και επιστήμονες κλήθηκαν να καταθέσουν, όπως ο καθηγητής Μ. Σπουρδαλάκης, που μιλά για ένα κόμμα που έχει έντονα τα χαρακτηριστικά της στρατιωτικής δομής και οργάνωσης, ενώ ο Κ. Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, θεωρεί την άσκηση βίας αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας του νεοναζιστικού μορφώματος.
Και το ερώτημα που ανακύπτει ευθέως, έπειτα απ' όλα αυτά, είναι εάν τελικά είναι ευπρόσδεκτο και κυρίως «νόμιμο», στο πλαίσιο της συνταγματικής λειτουργίας του πολιτεύματος, ένα τέτοιο «κόμμα».
Οσο κι αν η κυρίαρχη συνταγματική άποψη τάσσεται κατά της απαγόρευσης, υπάρχουν εν τούτοις ανοικτά νομικά ζητήματα που έχουν σχέση με το αν είναι νόμιμη και επιτρεπτή η παραστρατιωτική δομή και οργάνωση των πολιτικών σχηματισμών στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Η απάντηση είναι εμφανώς όχι. Η αντιμετώπιση όμως του προβλήματος, λένε οι ειδικοί, πρέπει να γίνεται στην πράξη και όχι γενικά, με αφηρημένες διατάξεις. Είναι αυτό που κάνει με συνέπεια, ευθύνη και σεβασμό στα στοιχεία η Δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου