Έκτακτο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ 15,16 και 17 Μαΐου 2015

Στο δρόμο για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ - Το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας

Φίλες και φίλοι το ΠΑΣΟΚ βαδίζει στο Συνέδριό του και το μεγάλο στοίχημα είναι, να περάσουμε από τη σκληρή αυτοκριτική στην ................

ουσιαστική και βαθιά αυτογνωσία. 

Απευθύνουμε ανοιχτή, ειλικρινή πρόσκληση συμμετοχής σε όλα τα στελέχη μας, σε όλα τα μέλη μας, σε όλους τους ψηφοφόρους μας διαχρονικά, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις.Oι όποιες εξαιρέσεις είναι ελάχιστες και οι λόγοι είναι βαθιά ηθικοί και ιστορικοί. 

Το ΠΑΣΟΚ λόγω της κρίσης έχει υποστεί τα τελευταία πέντε χρόνια δεινή πολιτική, ιστορική και  ηθική ήττα. Ηττήθηκαν νοοτροπίες, πρακτικές, πελατειακές αντιλήψεις, απλουστεύσεις, ευκολίες.

Διαψεύσαμε μια βασική παραδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου: τη διαφορά ανάμεσα στην ανάπτυξη και τη μεγέθυνση της οικονομίας.   

Το ΠΑΣΟΚ, ως θεσμική οντότητα, ως κρίσιμη και σημαντική παράμετρος του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, πρέπει τώρα ενόψει του Συνεδρίου και τελικά  στο Συνέδριο, να κάνει σαφείς επιλογές, χωρίς αμφιθυμίες.

Ο χαρακτήρας και η οργανωτική δομή του Συνεδρίου

Το Συνέδριο έχει συγκληθεί με απόφαση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ευ. Βενιζέλου, όπως ορίζει το Καταστατικό. 

Είναι έκτακτο Συνέδριο και ως προς το περιεχόμενό του είναι ένα Συνέδριο πολιτικό, προγραμματικό και αξιακό.  Θα ασχοληθεί με τη σύγχρονη ταυτότητα της Δημοκρατικής Παράταξης, με τη σύγχρονη ταυτότητα της Κεντροαριστεράς, της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, με τις συμμαχίες, με τις δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες απευθυνόμαστε.  Ένα Συνέδριο ανοιχτό στην κοινωνία.

Οι εταίροι μας της Ελιάς είναι ευπρόσδεκτοι στο Συνέδριο, θέλουμε να συμβάλλουν, να μετάσχουν ισότιμα και θα αξιολογήσουν μετά το αποτέλεσμα. 

Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ως συλλογική, θεσμική οντότητα. Αυτό σημαίνει ότι έχει μέλη, άρα χρειάζεται ένα πραγματικό Μητρώο, με ανανέωση και επανεγγραφή των παλαιών μελών που είναι ΠΑΣΟΚ και θέλουν να είναι ΠΑΣΟΚ και πρόσκληση σε όλους χωρίς αποκλεισμούς. 

Το νέο Μητρώο θα ολοκληρωθεί στις 4 Μαΐου. Η εκλογή συνέδρων θα γίνει την Κυριακή 10 Μαΐου και ο αριθμός των συνέδρων θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των μελών που θα ψηφίσουν, με στόχο να είναι περίπου 2.000, πέραν των ex officio μελών, που είναι τα μέλη της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου.

Το Συνέδριο θα διεξαχθεί στις 15, 16 και 17 Μαΐου. Οι υποψηφιότητες για την εκλογή του νέου Προέδρου, θα υποβληθούν εντός του Συνεδρίου, υπογεγραμμένες από το 10% των συνέδρων και θα εγκριθούν από το Συνέδριο. Στη συνέχεια θα ξανανοίξει το Μητρώο, ώστε να προκληθεί ένα νέο κύμα εγγραφών. Το Μητρώο θα κλείσει οριστικά την Τρίτη 2 Ιουνίου. Η άμεση διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα διεξαχθεί την Κυριακή 7 Ιουνίου.

Οι τρεις μεγάλες ατζέντες συζήτησης στο δρόμο προς το Συνέδριο

1.Εθνική Ανασυγκρότηση

Η πρώτη ατζέντα είναι της εθνικής ανασυγκρότησης που πρέπει να  βασίζεται στην αλήθεια και τον ορθολογισμό.

Στην ενεργοποίηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου. Πρέπει να ξανανοίξουμε επιτέλους τη συζήτηση για το μέλλον, για την Ελλάδα της παραγωγής, τους ενδογενείς πόρους που είναι  η γη και οι άνθρωποι.

Να μιλήσουμε:

-για ανταγωνιστικότητα, για τα κοιτάσματα, απασχόληση, για την          επιχειρηματικότητα, για τις επενδύσεις.

-για την εθνική αναπτυξιακή συμφωνία

-για περιφερειακές και τοπικές συμφωνίες ανάπτυξης

-για νέες μορφές συλλογικής αυτονομίας και συλλογικών συμβάσεων που αφορούν  τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και  την αναπτυξιακή προοπτική.

-για την αξία της εργασίας, για το κοινωνικό καθήκον του κεφαλαίου, για τη σημασία που έχει η επιχειρηματικότητα σε μεσαίο και μικρό επίπεδο, η επιχειρηματικότητα των νέων, των γυναικών, των αγροτών, η έρευνα και η καινοτομία.

-για τον αναπτυξιακό ρόλο του κράτους και τις ευθύνες του ιδιωτικού τομέα. Για μια σύγχρονη αντίληψη ως προς τις σχέσεις δημόσιου και ιδιωτικού.

2.Παραταξιακή ανασυγκρότηση

Έχουμε ασκήσει και ασκούμε πολύ μεγάλη αυτοκριτική.Τώρα πρέπει να ανοίξει ένα άλλοκεφάλαιο:
Η μετάβαση από την αυτοκριτική, στην αυτογνωσία της παράταξης.

Ποιο ΠΑΣΟΚ; Ποια Δημοκρατική Παράταξη; Πώς φερθήκαμε στην Ελιά και στους εταίρους μας της Δημοκρατικής Παράταξης;

Γιατί το ποσοστό μας στις εθνικές εκλογές ήταν μικρότερο από το 8% της Ελιάς; Πώς μας επηρέασε η διασπαστική πρωτοβουλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου;

Τι είναι και τι θα απογίνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποιο χώρο θα διεκδικήσει; Ποια είναι η δική του επικείμενη και μεγάλη κρίση ταυτότητας

Τι είναι το Ποτάμι; Σε ποια ομάδα ανήκει; Στους Δημοκράτες και Σοσιαλιστές, ή στους Φιλελεύθερους;

Τι γίνεται στη δεξιά. Τι γίνεται στο χώρο της συντηρητικής παράταξης;

Γιατί έχουμε υπερπληθωρισμό στελεχών που είναι αδρανοποιημένα; Γιατί έχουμε υπερπληθωρισμό φιλοδοξιών; Τι σημαίνει όχι η διάλυση, αλλά η διάχυση του παλιού ΠΑΣΟΚ σε όλους τους χώρους και δυστυχώς σε όλα σχεδόν τα κόμματα;

Πόσο ακριβό είναι το κόστος της ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ; Τι σημαίνει ότι η κοινωνία ξαναζητά την ευφορία της μεταπολίτευσης καταγγέλλοντας τον εκφραστή της ηγεμονίας της μεταπολίτευσης;

Θέλουμε ένα θεσμικό κόμμα; Θέλουμε ένα κόμμα στελεχών; Ποιος είναι ο ρόλος του μέλους; Ποια είναι η σχέση μας με τις τοπικές κοινωνίες των πολιτών;

Είμαστε ένα κόμμα ελεύθερης κίνησης; Μπες βγες και λογαριασμό μην δίνεις; Είμαστε ένα κόμμα ευκαιριακής συμμετοχής ή οργανωμένης και μόνιμης και υπεύθυνης συμμετοχής;

Μπορούμε να έρθουμε ξανά σε επαφή με τις δημιουργικές δυνάμεις της περιφέρειας;

Το υπαρξιακό μας δίλημμα είναι εάν στοχεύουμε στη διατήρηση ενός σκληρού, συμπιεσμένου πυρήνα ή εάν θα  πούμε τη νέα αφήγηση της παράταξης.

Το συνέδριο πρέπει να γίνει ένα συνέδριο αυτογνωσίας: για ποιο ΠΑΣΟΚ και για ποια παράταξη.  Ένα ανοιχτό συνέδριο για μια ανοιχτή παράταξη.

3.Ηευρωπαϊκήσοσιαλδημοκρατία
Η τρίτη και κρίσιμη ατζέντα είναι η ατζέντα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της ιδεολογικής και αξιακής της αναφοράς. 

Το πρώτο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία είναι η συμφιλίωση και η ενοποίηση εθνικού και ευρωπαϊκού συμφέροντος. Το αδιέξοδο οφείλεται εν πολλοίς στην ανάγκη κάθε κυβέρνησης, να υπηρετηθούν εθνικές οικονομικές προτεραιότητες.

Το δεύτερο μεγάλο καθήκον της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι η ανάδειξη των θεμελιωδών διαφορών της με την ευρωπαϊκή δεξιά, με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Εδώ υπάρχουν δυο μεγάλα μέτωπα:

-Τα ζητήματα πολιτικού φιλελευθερισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, η σχέση δικαιωμάτων και ασφάλειας, το μεταναστευτικό, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός.

 -Τα ζητήματα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, για τα οποία δεν γίνεται συζήτηση στην Ελλάδα, πρέπει να γίνει συζήτηση στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας, βιοηθικής, μορφών οικογένειας, ατομικού προσδιορισμού.

-Να δούμε τις βασικές διαφορές σε σχέση με την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, γιατί εδώ έχουμε εθνικά ζωτικά συμφέροντα. Αποικιοκρατικά κατάλοιπα, ενισχυμένο διεθνές στάτους για χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο που είναι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Προβλήματα διεθνούς ρόλου για τη Γερμανία, που είναι πανίσχυρη οικονομικά, αλλά δεν έχει ένα ειδικό θεσμικό στάτους στην εξωτερική πολιτική. Να δούμε τη θέση της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ευρωατλαντικό χώρο.

Πρέπει να δούμε τη διαχρονική αδυναμία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας να διατυπώσει μια νέα ολοκληρωμένη θεωρία περί ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, ικανού να υπερβεί τη δημογραφική και τη δημοσιονομική κρίση, 

για την εθνική και ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα. Για το μοντέλο παραγωγής. Για την παραγωγή ως προϋπόθεση αναδιανομής. Αυτό είναι διαρθρωτικό και μόνιμο έλλειμμα της αριστεράς γενικότερα, όχι μόνο της σοσιαλδημοκρατίας.

Έχει σημασία να ξαναμιλήσει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία για το τι σημαίνει η σχέση κεφαλαίου και εργασίας. Δεν μπορείς να έχεις μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, δεν μπορείς να έχεις ευρωζώνη, δεν μπορείς να έχεις ενιαία τραπεζική αγορά με διαφοροποιημένα φορολογικά συστήματα. Με ένα κολοσσιαίο φορολογικό dubing, με τεράστιες εθνικές ανισότητες σε σχέση με το κόστος χρήματος και το κόστος ενέργειας. Δεν μπορείς να μην έχεις ενιαία περιβαλλοντική πολιτική, ενιαία πολιτική επενδύσεων. 

Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσει την ακατάσχετη πολιτική δυναμική της Ακροδεξιάς και του ευρωσκεπτικισμού κάθε απόχρωσης. Οι κρατούσες αντιλήψεις έχουν οδηγήσει σε ένα προβληματικό  και έωλο μοντέλο ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης. Το ενιαίο νόμισμα και οι ανάγκες του μας έχει αναγκάσει να κρύψουμε ως Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία πολλές από τις προτεραιότητες αυτές. 

Η ανάγκη είναι να διατυπώσουμε την δική μας συμβολή για το μέλλον της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ξανά, για την ανάγκη άρσης των θεσμικά κλειδωμένων κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών. Για το έλλειμμα της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.

Έτσι θα ξαναβρούμε  το αξιακό σύμπαν της Ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς,των Ευρωπαίων Δημοκρατών και Σοσιαλιστών. Μόνο έτσι θα δούμε ότι δημοκρατία σημαίνει όχι μόνο συμμετοχή, αλλά και αλήθεια και ευθύνη. Ότι ο πατριωτισμός είναι κάτι διαφορετικό από τον όψιμο οικονομικό εθνικισμό. Δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνικό κράτος χωρίς παραγωγικό μοντέλο ανταγωνιστικότητας, αλλά και φρόνημα και αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς αντίληψη για την παραγωγή, για την κοινωνική συνοχή, για την οικολογική ευαισθησία.

Καλούμε την καθεμιά και τον καθένα, να πάρουν μέρος στο διάλογο αυτό. 

Να ανοίξουμε ένα διάλογο ο οποίος είναι διάλογος ουσίας, διάλογος προοπτικής. Ένα διάλογο που αφορά την κοινωνία. Ένα διάλογο που αφορά το έθνος. Ένα διάλογο που αφορά την Ευρώπη. Ένα διάλογο που αφορά τη συγκυρία, αλλά αφορά και την ιστορία, η οποία και μας κρίνει.

______________________________

Χαιρετισμός του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, για την έναρξη της προσυνεδριακής  διαδικασίας (απόσπασμα από την ομιλία του στην ΕΟΕΣ, στις 21.3.2015).

  Φίλες και φίλοι,

αγωνίστηκα κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Δεν θα αναφερθώ στο 1989, ούτε στο 2007, αλλά μπορώ να αρχίσω από το 2011 και να φτάσω μέχρι σήμερα. Σήκωσα αναγκαστικά το βάρος καταστάσεων, πρακτικών και ανθρώπων που προσέβαλλαν την Παράταξη και προκάλεσαν την κοινωνία. Σήκωσα το βάρος καταλυτικών ιστορικών λαθών, που είχαν γίνει, το βάρος της κακής διαχείρισης ακόμη και του ίδιου του Κόμματος. Και πρέπει να σας πω ότι το λιγότερο βάρος που σηκώνω, είναι το βάρος της τελευταίας εκλογικής ήττας, που έχει άλλωστε πολύ συγκεκριμένες εξηγήσεις και πολύ συγκεκριμένα συμφραζόμενα.

Η θητεία μου λοιπόν ολοκληρώνεται, γιατί η τριετία αυτή, από την εκλογή μου το Μάρτιο του 2012 έως το Μάιο του 2015, είναι χρονικά  μικρή, αλλά ουσιαστικά πυκνή και μεγάλη. Η θητεία μου ολοκληρώνεται στο Συνέδριο και δεν ανανεώνεται.

Με προβλημάτισε μόνο το γεγονός ότι θα μειωθούν οι κοινοβουλευτικές μου δυνατότητες, αλλά η νέα ηγεσία πρέπει να έχει ελεύθερο το πεδίο εντός και εκτός Βουλής και πρέπει ο καθένας να μετριέται με την πραγματικότητα και δεν πρέπει κανείς να αναλαμβάνει ρόλους και ευθύνες, που δεν του έχει αναθέσει ο ελληνικός λαός. Αυτό αφορά και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή.

Η αποχώρησή μου είναι μια συνειδητή πράξη που πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει την Παράταξη και έτσι να βοηθήσει και τη Χώρα. Θέλω να βοηθήσει στην ανανέωση και στη δυναμική του ΠΑΣΟΚ και της Παράταξης. 

Σας καλώ λοιπόν να πάρετε ενεργό και ουσιαστικό μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο, την διαδικασία του συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.»