..Δεν ξέρω πώς να αρχίσω την ανάρτησή μου.Και αυτό το παθαίνω κάθε φορά που είμαι τσατισμένη,αηδιασμένη και απογοητευμένη να έλεγα;..
Χμμ,όχι τόσο απογοητευμένη ,όσο επιβεβαιωμένη για το ποιόν των ανθρώπων..Ούτε "ανθρώπων"! Η καλύτερη λέξη είναι "ανθρωποειδών",και ακόμα καλύτερα "Ανθρωπάκια"..Με κεφαλαίο -Α...
Ξέρεις ποια είναι αυτά;Είναι αυτά που ....................
ανήκουν σε μάζες, κρυμμένα πίσω από τις καλοβαλμένες και ρετουσαρισμένες μάσκες τους που αναγκάζονται μια φορά στο τόσο να τις βγάλουν για να τις πλύνουν όταν βρίσκονται απομονωμένα από τον περίγυρό τους..
Είναι αυτά τα ανθρωπάκια ,που δεν έχουν μάθει να κρατούν την θέση τους,που επιβιώνουν έρποντας επάνω στα ίδια τους σάλια ,κερδίζοντας λίγο χρόνο στο ¨σύστημα¨" που παρατείνει την ύπαρξή τους σε αυτό,μέχρι να έρθει η ώρα να τα αποβάλλει!...
Η πλάκα είναι ,ότι αυτά τα ανθρωποειδή ανθρωπάκια ,βρίσκονται παντού τα άτιμα!
Σε κάθε μικρόκοσμο του καθενός μας,με αποτέλεσμα να δημιουργούν κοινωνίες,πόλεις,κράτη...
Αν το καλοσκεφτείς όμως,-μου φωνάζει η "φωνή" μέσα μου-,δεν πρέπει να τσαντίζεσαι.Αφού τους ξέρεις και τους συναναστρέφεσαι 28 χρόνια τώρα.Γιατί σου κάνει εντύπωση;..
Ήλπιζα βρε παιδί μου πως μπροστά σε ένα κοινό πρόβλημα της ομάδας,θα υπερασπίζονταν την θέση τους και θα προάσπιζαν τα συμφέροντά τους και την φήμη τους..!
Απεναντίας όμως,διατήρησαν την ουρά κάτω από τα σκέλια και έτρεξαν να γιορτάσουν την "παράταση" της παραμονής τους στην "απρόσωπη αγέλη" που ανήκουν...
Τελικά,θα πρέπει να χαρώ και όχι να "χαλαστώ"!
Να χαρώ που μπορώ να διακρίνω,να συγκρίνω και μετά, με όλη την άνεσή μου να αηδιάζω!..Έτσι απλά...
Προσέχω συνάμα να φορώ ..αντιολισθητικά παπούτσια στον εργασιακό μου χώρο,γιατί οι γόβες γλυστράνε πολύ βρε παιδάκι μου επάνω στην ..σιαλο-υγρασία....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου