Ομιλία στην ημερίδα ¨Κοινωνία, Υγεία και Τοπική
Αυτοδιοίκηση τον καιρό της κρίσης ¨ 22/5/2015 ΤΕΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Το ΤΕΙ Καλαμάτας με
τη διοργάνωση αυτής της συγκεκριμένης ημερίδας
αποδεικνύει ότι μπορεί και βρίσκεται κοντά στην κοινωνία και τα
προβλήματα της. Η θεματολογία αυτής της ημερίδας απλώνεται στο .............
φάσμα των πιο
δραματικών επιπτώσεων της οικονομικής
κρίσης όπως αυτές εμφανίζονται στο χώρο της υγείας.
Συγκεκριμένα τα τελευταία χρόνια βιώνουμε τις
καταστροφικές συνέπειες ενός ακήρυχτου πολέμου εναντίον του συστήματος υγείας
αλλά κυρίως εναντίον των ίδιων των ασθενών.
Τα αποτελέσματα της
πολιτικής των οριζόντιων περικοπών και της αναγκαστικής υποχρηματοδότησης ήταν
ξεκάθαρα σε κάθε πτυχή του δημόσιου συστήματος υγείας.
Η μεγαλύτερη έκπληξη
στην ιατρική μου καριέρα ήταν μια νέα κατηγορία
επειγόντων ιατρικών προβλημάτων άμεσα σχετιζόμενων με την οικονομική κρίση. Ήταν για μας τους γιατρούς
αδιανόητο να βλέπουμε ασθενείς να μην ακολουθούν την ενδεικνυόμενη φαρμακευτική
αγωγή λόγω οικονομικής δυσπραγίας και να έρχονται στα επείγοντα με βαρύτατες
καταστάσεις όπως πνευμονικό οίδημα και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Καταστάσεις που
θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί αν δεν είχαν αναγκαστεί να διακόψουν τη
φαρμακευτική τους αγωγή. Παράλληλα ήταν έκδηλες και καταλυτικές οι επιδράσεις του καθημερινού
άγχους στην υιοθέτηση ενός ανθυγιεινού τρόπου ζωής που προδιέθετε σε αυξημένη
νοσηρότητα. Και όλα αυτά συνέτειναν στην εύλογη διαπίστωση ότι η βίαιη φτωχοποίηση καταστρέφει την υγεία
με κάθε δυνατό τρόπο.
Και αυτό ακριβώς
ήταν το έναυσμα και για μένα προσωπικά να ασχοληθώ ερευνητικά με την συσχέτιση
της οικονομικής κρίσης με την καρδιαγγειακή νοσηρότητα. Αποδείξαμε ότι την
περίοδο της οικονομικής κρίσης είχαμε αύξηση των περιστατικών εμφράγματος του
μυοκαρδίου κατά 44% στο νομό Μεσσηνίας. Μεγαλύτερη αύξηση παρουσίασαν οι
κάτοικοι των αστικών περιοχών και οι ανασφάλιστοι. Την συγκεκριμένη μελέτη
παρουσιάσαμε σε μεγάλα καρδιολογικά συνέδρια στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.
Ήταν μάλιστα εντυπωσιακή η ανταπόκριση της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας
που ανέδειξε το θέμα σε μεγάλα ιατρικά περιοδικά. Και σε αυτή την μελέτη ακολούθησαν
και προστέθηκαν και πολλές άλλες που συντείνουν στην ξεκάθαρη άποψη ότι η υγεία των Ελλήνων
υποβαθμίστηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Αγαπητές φίλες
και φίλοι, σήμερα τα νοσοκομεία μας και οι υπόλοιπες δομές του δημόσιου
συστήματος υγείας λειτουργούν με την αυταπάρνηση του προσωπικού του έχοντας
τεράστια κενά. Ειδικά στα νοσοκομεία της επαρχίας, η έλλειψη μια σειράς
ειδικοτήτων καθιστά επισφαλή την εφημέρευση. Ειδικευόμενοι και αγροτικοί
γιατροί καλούνται να εφημερεύσουν μόνοι τους χωρίς την παρουσία ειδικού ιατρού
επωμιζόμενοι τεράστιο βάρος. Γιατροί που αναγκάζονται να ταξιδεύουν από πόλη σε
πόλη, από χωριό σε χωριό και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να καλύψουν κενά.
Ατέλειωτες εφημερίες ακόμα και για γιατρούς που έχουν φτάσει στα όρια συνταξιοδότησης.
Ένα σύστημα άδικο για τους γιατρούς αλλά ακόμα πιο άδικο για τους ασθενείς.
Παράλληλα η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας αποσαρθρώνεται με την υποβάθμιση των
παρεχόμενων υπηρεσιών.
Μέσα σε αυτή την
κατάσταση ο ιατρικός κόσμος παρακολουθεί αμήχανος την υποβάθμιση της εργασίας
του ενώ στρατιές νέων γιατρών εγκαταλείπουν την Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη
στο εξωτερικό.
Και από την άλλη
μεριά είναι ο ασθενής που δεν μπορεί να βρει έγκαιρα το γιατρό του αλλά δεν
μπορεί να αγοράσει το φάρμακό του γιατί η συμμετοχή του ασφαλισμένου έχει
ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη.
Παράλληλα
βρισκόμενος σε ένα σύστημα υγείας που δεν τον προστατεύει γίνεται συχνά
αντικείμενο εκμετάλλευσης από επίορκους δημόσιους λειτουργούς τους οποίους το
σύστημα επιλεκτικά ανέχεται. Όμως, μέσα στην δίνη των προβλημάτων του και
αποπροσανατολισμένος από την μεθοδευμένη και συστηματική παραπληροφόρηση, στις
περισσότερες περιπτώσεις δεν αντιδρά. Αλλά και αν αντιδράσει συνήθως δεν
γνωρίζει την αλήθεια και διοχετεύει την οργή του σε λάθος αποδέκτες. Και όχι
στους πραγματικούς υπαιτίους για αυτή την κατάντια .
Σπουδαίο ρόλο σε
αυτήν την κατάσταση μπορεί να παίξει η
τοπική αυτοδιοίκηση που δεν πρέπει να μένει αμέτοχη σε συνθήκες κρίσης. Ειδικά
στο τομέα των ιατρικών υπηρεσιών όσοι δήμοι διέθεταν οργανωμένα δημοτικά
ιατρεία κατάφεραν σε συνεργασία με εθελοντές ιατρούς να λειτουργήσουν
ενισχυτικά προς τις δομές του δημόσιου συστήματος υγείας. Στην Καλαμάτα αντίθετα
πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν ανεξάρτητες δομές βασιζόμενες στο εθελοντικό κίνημα
όπως το ιατρείο κοινωνικής αλληλεγγύης
το οποίο προσέφερε σημαντική
ιατροφαρμακευτική φροντίδα στους ανασφάλιστους και τους άπορους.
Ως πολίτες πρέπει
να απαιτήσουμε ανασυγκρότηση του δημόσιου συστήματος υγείας. Απαιτείται τομή.
Είναι αδιανόητο το κράτος να αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως μέγεθος στατιστικών.
Χρειάζεται επειγόντως μια άλλη πολιτική που θα θεωρεί την υγεία δικαίωμα του
πολίτη και υποχρέωση του κράτους. Που θα κατευθύνει τους πόρους στην πρόληψη.
Που θα σέβεται εργαζόμενους και συνταξιούχους, που θα περιθάλπει τους άνεργους
και τους ανασφάλιστους. Και όλα αυτά με διαφάνεια, με κοινωνικό έλεγχο.
Με αυτές τις
σκέψεις χαιρετίζω την πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα και εύχομαι όλοι να
αποκομίσουμε χρήσιμα συμπεράσματα για την υπάρχουσα κατάσταση και εύχομαι η
επόμενη ημερίδα που θα γίνει να φέρει τον τίτλο "αποχαιρετώντας την κρίση
βαδίζοντας προς ένα ανθρώπινο σύστημα υγείας".
Μανώλης Μάκαρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου