Αυτή Είναι Η Δημοκρατία Του Αντώνη Σαμαρά

Από Την Ελευθεροτυπία

Είναι περίεργο, μα καθόλου ανεξήγητο, το φαινόμενο που παρατηρείται τελευταία στην πολιτική ζωή. Προβεβλημένα κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν να κατηγορήσουν όποια κόμματα αντιπολιτεύονται, για σχέσεις με αλλότρια συμφέροντα. Η κατηγορία αυτή εξαπολύεται και κάθε φορά που το ..........

κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο του συνταγματικού του ρόλου, «τολμά» να ασκήσει έντονη κριτική στην κυβέρνηση για το έργο της.

Το τελευταίο παράδειγμα είναι πράγματι εξωφρενικό. Ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, κατηγόρησε ούτε λίγο ούτε πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνει παιχνίδι με τα φάρμακα, ευνοώντας την εύπορη φαρμακοβιομηχανία, τη στιγμή που εκείνος «προσπαθεί εναγωνίως να μειώσει τις τιμές τους»...

Δεν σταμάτησε, όμως, εκεί ο υπουργός. Καταφέρθηκε εναντίον της εφημερίδας «Αυγή», λέγοντας ότι φιλοξένησε άρθρο εδικού συνεργάτη, στο οποίο τον εγκαλούσε ότι εκπροσωπεί συμφέροντα συγκεκριμένης εταιρείας και το οποίο ήταν «σαν να το είχε γράψει ο εκπρόσωπος Τύπου των φαρμακοβιομηχάνων». Επίθεση εξαπέλυσε και κατά του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο», ισχυριζόμενος ότι έχει εξασφαλίσει από φαρμακευτικές εταιρείες μεγάλα ποσά διαφήμισης!

Οι εκπρόσωποι του ραδιοσταθμού φυσικά προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά του υπουργού για συκοφαντική δυσφήμηση. Ομως το πρόβλημα εδώ δεν είναι νομικό: Δικαιούται ένας υπουργός, μέλος της εκτελεστικής εξουσίας που υποτίθεται ότι ελέγχεται από το Κοινοβούλιο και δη από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, να απαντά στην κριτική και τον έλεγχο με τέτοιους είδους ανοίκειες επιθέσεις;

Αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ε. Βενιζέλος, απάντησε στην πρόταση σύστασης εξεταστικής επιτροπής για τα υποβρύχια, που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με παρόμοιο τρόπο. Αντί να επικεντρωθεί στην ουσία, αντί να εξηγήσει με επιχειρήματα για το πού κάνουν λάθος οι πολιτικοί του αντίπαλοι, πέρασε στην αντεπίθεση, μιλώντας, κι αυτός, για «συμφέροντα που εξυπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ», τα οποία θα αποκαλυφθούν κατά τη συζήτηση της πρότασης στη Βουλή!

Οι πολιτικοί αξιωματούχοι θα πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουν ότι σε τόσο σοβαρές υποθέσεις, τα υπονοούμενα, οι εξυπνακισμοί και οι τακτικές φαιάς προπαγάνδας δεν ωφελούν πλέον. Ο λαός έχει κουραστεί από ανούσιες αντιπαραθέσεις και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Η μετατροπή των πραγματικών προβλημάτων σε τηλεοπτικό ριάλιτι είναι δείγμα ασέβειας απέναντι στον πολίτη. Ο οποίος υποφέρει από τη βάναυση πολιτική της λιτότητας και απαιτεί συγκεκριμένες απαντήσεις, προτάσεις και λύσεις. Οχι κούφια, μεγάλα λόγια που υποτιμούν τη νοημοσύνη του.

Οι κακοστημένες θεατρικές παραστάσεις εκείνων που αισθάνονται ότι αδικούνται, ενώ την ίδια στιγμή διεκδικούν τη δόξα της τρόικας για τη βαρβαρότητα των πολιτικών τους, αποτελούν, απλώς, φτηνή υπεκφυγή.