Αθώος Ο Δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης

Από Την Ελευθεροτυπία

Με μια απόφαση που σφραγίζει τα δημοκρατικά χρονικά, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο χτες αθώωσε ομόφωνα τον .............

δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη από την κατηγορία της παραβίασης προσωπικών δεδομένων, δημοσιοποιώντας τη λίστα Λαγκάρντ.

Η απόφαση έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία γιατί ορίζει το αυτονόητο: Οτι δηλαδή η δημοσιογραφία έχει δικαίωμα, έχει υποχρέωση, είναι δουλειά της να δημοσιοποιεί κάθε στοιχείο που έρχεται σε γνώση της και δεν συκοφαντεί ή δεν απειλεί ευθέως έναν συγκεκριμένο άνθρωπο.

Αν σ' αυτόν τον παγκόσμιο κανόνα βάλουμε οποιονδήποτε περιορισμό ή απαγόρευση δεν έχουμε πια να κάνουμε με δημοσιογραφία και ελευθεροτυπία, αλλά με κατευθυνόμενη καταγραφή και με λογοκρισία.

Τα τελευταία χρόνια μπροστά στη δουλειά τής δημοσιογραφίας έχει φυτρώσει η δήθεν προστασία των προσωπικών δεδομένων. Μια προστασία, που ξεκίνησε με στόχο να φυλάξει τους αδύνατους από τις αυθαιρεσίες των ισχυρών και έχει καταλήξει παγκοσμίως να είναι το καταφύγιο των ισχυρών για να κρύβουν τις πράξεις τους από τον έλεγχο των δημοσίων και των αδυνάτων.

Η αθώωση του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, χτες, δεν δικαίωσε απλώς τον ίδιο. Δικαίωσε τη δημοσιογραφία, από τη μία πλευρά, και τους πολίτες, από την άλλη, που έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν. Αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών υπηρετεί η δημοσιογραφία.

Η δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ δεν ήταν απλώς ένα δικαίωμα του δημοσιογράφου. Ηταν υποχρέωση κάθε δημοσιογράφου.

Η υποκριτική κρατική εξουσία, που σήμερα υπερασπίζεται δήθεν τα προσωπικά δεδομένα των κεφαλαιούχων και κάθε πολιτικού, κάνει πως ξεχνάει ότι μέχρι πριν 20 χρόνια, κάθε χρόνο, το υπουργείο Οικονομικών εξέδιδε σε τόμους, αλφαβητικά, τα περιουσιακά στοιχεία από τις φορολογικές δηλώσεις όλων των πολιτών.

Επειδή η περιουσία του καθενός έχει αποκτηθεί και σ' αυτή τη χώρα, από τους ίδιους με όλους πόρους. Και καθένας οφείλει να είναι διαφανής απέναντι σ' όλους του τούς συμπολίτες.

Κάθε απόπειρα απόκρυψης αυτής της διαφάνειας δεν υπηρετεί ούτε τη δημοκρατία ούτε την ισονομία ούτε τη νομιμότητα. Κυρίως την τελευταία. Την οποία η σοβαρή δημοσιογραφία οφείλει να την υπερασπίζεται.